calm

Occitan

Etimologia

Del latin tardiu cauma « calor del solelh de miègjorn », del grèc ancian καῦμα (kauma).

Prononciacion

[kalm], /kalm/

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	calm	calms
	[kalm]	[kalms]
Femenin	calma	calmas
	[ˈkalmo]	[ˈkalmos]

calm masculin

1. Qu'es sens agitacion, sens perturbacion, sens trebolament.

Variantas dialectalas

• calme

Derivats

• calma
• calmament
• calmar

Reviradas

anglés: calm (en) bashquir: баҫалҡы (ba)

catalan: calm (ca) francés: calme (fr)