calm

Occitan

Etimologia

Del latin tardiu cauma « calor del solelh de miègjorn », del grèc ancian καῦμα (kauma).

Prononciacion

[kalm], /kalm/

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	calm	calms
	[kalm]	[kalms]
Femenin	calma	calmas
	[ˈkalmo]	[ˈkalmos]

calm masculin

1. Qu'es sens agitacion, sens perturbacion, sens trebolament.

Variantas dialectalas

• calme

Derivats

• calma
• calmament
• calmar

Reviradas

anglés: calm (en) bashquir: баҫалҡы (ba)

catalan: calm (ca) francés: calme (fr)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
calma	calmas
[ˈkalmo̞]	[ˈkalmo̞s]

calm (lengadocian), femenin

1. Planòl rocalhut, èrm, que domina una montanha.

Variantas dialectalas

1. calma

Planòl rocalhut ...
alemand: Alm (de) anglés: tableland (en) basc: catalan: calma (ca)	espanhòl: altiplano (es), meseta (es) francés: plateau (fr) italian: portugués: