candela

Veire tanben : candèla

Ua candela

Occitan

Etimologia

Del latin candēla.

Prononciacion

[kanˈdelo], /kanˈdelo/

França (Bearn) : escotar « candela »

Sillabas

can | de | la (3)

Nom comun

Declinason
Dialècte : gascon
Singular	Plural
candela	candelas
[kanˈdelo]	[kanˈdelos]

candela femenin

1. Cilindre de cera que enroda un blese de coton, que l'extremitat alucada produtz una flama que servís per s'esclairar.

Variantas dialectalas

• candèla
• chandela (lemosin), (auvernhat), (vivaroalpenc)

Traduccions

alemand: Kerze (de) femenin anglés: candle (en) catalan: espelma (ca) femenin, candela (ca) femenin francés: bougie (fr) femenin

galician: candea (gl) femenin italian: candela (it) femenin neerlandés: project (nl) portugués: vela (pt) femenin