candèla

Veire tanben : candela

Una candèla alucada

Occitan

Etimologia

Del latin candēla.

Prononciacion

/kanˈdɛlo/, /kanˈdɛlo/

França (Bearn) : escotar « candèla »

Sillabas

can | dè | la (3)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
candèla	candèlas
[kanˈdɛlo]	[kanˈdɛlos]

candèla femenin

1. Cilindre de cera que enroda un blese de coton, que l'extremitat alucada produtz una flama que servís per s'esclairar.

Variantas dialectalas

• candela (gascon)
• chandela (lemosin), (auvernhat), (vivaroalpenc)

Traduccions

alemand: Kerze (de) femenin anglés: candle (en) catalan: espelma (ca) femenin, candela (ca) femenin francés: bougie (fr) femenin

galician: candea (gl) femenin italian: candela (it) femenin neerlandés: project (nl) portugués: vela (pt) femenin