charlar

Occitan

Etimologia

Del italian ciarlare.

Prononciacion

/t͡ʃaɾˈla/, /t͡ʃaɾˈla/

Vèrb

charlar

1. Parlar de biais prolix, viu en utilizant d'arguments leugièrs, futils o piòts.

Variantas dialectalas

• charrar

Derivats

• charlariá
• charlatan

Traduccions

alemand: reden (de), schwatzen (de), klatschen (de) anglés: chatter (en), prattle (en), gossip (en) basc: catalan: xerrar (ca)

espanhòl: charlar (es) francés: bavarder (fr), causer (fr), jacasser (fr) italian: ciarlare (it) portugués: charlar (pt)

Espanhòl

Etimologia

Del italian ciarlare.

Prononciacion

/t͡ʃaɾˈlaɾ/, /t͡ʃaɾˈlaɾ/

Vèrb

charlar

1. charlar ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del italian ciarlare.

Prononciacion

Portugal /ʃɐɾˈlaɾ/, /ʃɐɾˈlaɾ/; Brasil /ʃaɦˈlaɾ/, /ʃaɦˈlaɾ/, /ʃaxˈla/, /ʃaxˈla/

Vèrb

charlar

1. charlar ^(oc)