cofar

Occitan

Etimologia

De còfa.

Prononciacion

/kuˈfa/, /kuˈfa/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « cofar »

Sillabas

co | far

Vèrb

cofar

1. Arrengar los cabels.
2. Botar una cofa sus lo cap.

Se cofar vb. pronom.

1. S'arrengar los cabels.
2. Se botar una cofa sus lo cap.

Variantas dialectalas

• cohar (gascon)
• coifar (lemosin), (vivaroalpenc)
• coeifar (auvernhat)

Traduccions

anglés: to comb (en) one's hair catalan: pentinar (ca) francés: coiffer (fr), se coiffer (fr)

rus: причёсывать (ru) imperfectiu, причесать (ru) perfectiu, причёсываться (ru) imperfectiu, причесаться (ru) perfectiu

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	cofar
Gerondiu	cofant
Participi passat
	singular			plural
masculin	cofat			cofats
femenin	cofada			cofadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	còfi còfe	còfas	còfa	cofam	cofatz	còfan
Imperfach	cofavi	cofavas	cofava	cofàvem	cofàvetz	cofavan
Preterit	cofèri	cofères	cofèt	cofèrem	cofèretz	cofèron
Futur	cofarai	cofaràs	cofarà	cofarem	cofaretz	cofaràn
Condicional	cofariái	cofariás	cofariá	cofariam	cofariatz	cofarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	còfe	còfes	còfe	cofem	cofetz	còfen
Imperfach	cofèssi	cofèsses	cofès cofèsse	cofèssem	cofèssetz	cofèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	còfa !	—	cofem !	cofatz !	—
Negatiu	—	còfes pas !	—	cofem pas !	cofetz pas !	—
Nòtas