collaboratiu

Occitan

Etimologia

De collaborar

Prononciacion

/kullaβuɾaˈtju/, /kullaβuɾaˈtju/, provençau /kulabuʀaˈtju/, /kulabuʀaˈtju/

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	collaboratiu	collaboratius
	[kullaβuɾaˈtju]	[kullaβuɾaˈtjus]
Femenin	collaborativa	collaborativas
	[kullaβuɾaˈtiβo̞]	[kullaβuɾaˈtiβo̞s]

collaboratiu

1. Qu'associa fòrca personas per realizar digerentas accions que l'objectiu es decidit en comun.

Parents

• collaborar
• collaborator, collaborador

Traduccions

alemand: Kollaborativ (de) anglés: collaborative (en) basc: elkarlana (eu) catalan: col·laboratiu (ca)

espanhòl: colaborativo (es) francés: collaboratif (fr) italian: collaborativo (it) portugués: colaborativo (pt)