collaborator
Aparença
Occitan
Etimologia
- Del latin collaborator
Prononciacion
- lengadocian /kullaβuɾaˈtu/
- provencau /kulabuʀaˈtu/
Sillabas
- co|lla|bo|ra|tor
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian, gascon | |
Singular | Plural |
collaborator | collaborators |
[kullaβuɾaˈtu] | [kullaβuɾaˈtus] |
collaborator (provençau), (lengadocian); masculin, (femenin: collaboratora / collaboratritz)
- (Trabalh) Lo que trabalha ensem amb un autra persona o mai per una òbra comuna
- (Istòria) Nom donat, pendent la Segonda Guèrra mondiala, als ciutadans dels païses ocupats que montravan de la complasença per l’ocupant o tranalhavan en collaboracion amb el.
- (Per extension, pejoratiu) Lo que trabalha amb un enemic.
Variantas dialectalas
- collaborador (gascon, lengadocian)
- collaboraire (lengadocian)
Parents
Sinonims
sens istoric
Antonims
sens istoric
Traduccions
|
Anglés
Etimologia
- Del latin collaborator
Prononciacion
- general /kəˈlæbəɹeɪtə/
- EUA /kəˈlæbəɹeɪtɚ/
Sillabas
- co|lla|bo|ra|tor
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
collaborator | collaborators |
collaborator