consentir
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Occitan 
Etimologia
- Del latin consentire (« sentir ensemble, assentir »).
Prononciacion
[kunseˈti], provençau [kũⁿseˈti] França (Bearn) : escotar « consentir »
Sillabas
con|sen|tir
Vèrb
consentir
- Admetre coma verai, assentir ; èsser consent.
- Acceptar la realizacion d'una causa, tolerar, permetre.
Traduccions
.svg){kind=small}
Catalan 
Etimologia
- Del latin consentire (« sentir ensemble, assentir »).
Prononciacion
Espanha (Barcelona) : escotar « consentir »
Prononciacion
Oriental: central [kunsənˈti], balear [konsənˈti], [kunsənˈti] Occidental: nord-occidental [konsenˈti], valencian [konsenˈtiɾ]
Sillabas
con|sen|tir
Vèrb
consentir
Espanhòl 
Etimologia
- Del latin consentire (« sentir ensemble, assentir »).
Prononciacion
[konsen̪ˈtiɾ]
Sillabas
con|sen|tir
Vèrb
consentir
Francés 
Etimologia
- Del latin consentire (« sentir ensemble, assentir »).
Prononciacion
[konsen̪ˈtiɾ]
Sillabas
con|sen|tir
Vèrb
consentir
Portugués 
Etimologia
- Del latin consentire (« sentir ensemble, assentir »).
Prononciacion
Portugal [kõsẽˈtiɾ]; Brasil [kõsẽˈtʃiɾ], [kõsẽˈtʃi]
Sillabas
con|sen|tir
Vèrb
consentir
Categorias :
- occitan
- Mots en occitan eissits d’un mot en latin
- Vèrbes en occitan
- catalan
- Mots en catalan eissits d’un mot en latin
- Vèrbes en catalan
- espanhòl
- Mots en espanhòl eissits d’un mot en latin
- Vèrbes en espanhòl
- francés
- Mots en francés eissits d’un mot en latin
- Vèrbes en francés
- portugués
- Mots en portugués eissits d’un mot en latin
- Vèrbes en portugués