constituent
Aparéncia
Occitan
Etimologia
- Del latin constituens.
Prononciacion
/konstiryˈent/, Provençau /kõⁿstityˈẽⁿ/
Sillabas
cons|ti|tuent
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | constituent | constituents |
| [konstiryˈent] | [konstiryˈents] | |
| Femenin | constituenta | constituentas |
| [konstiryˈento̞] | [konstiryˈento̞s] | |
constituent
- Que participa, amb d’autres elements, a constituir una causa.
- (drech) Relatiu a una constitucion.
- (politica) Que redigís una constitucion.
- Una Assemblada nacionala constituenta.
Traduccions
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| constituent | constituents |
| [konstiryˈent] | [konstiryˈents] |
constituent masculin (al femenin: constituenta)
- Membre d'una assemblada constituenta
Anglés
Etimologia
- De constituir
Prononciacion
/kənˈstɪtjuənt/, /kənˈstɪtʃuənt/
Sillabas
cons|ti|tuent
Adjectiu
constituent
Nom comun
constituent (plural: constituents)
Catalan
Etimologia
- De constituir
Prononciacion
- Balearic Valencian /konstituˈent/
- Central /kunstituˈen/
Sillabas
cons|ti|tuent
Adjectiu
constituent masculin o femenin (plural: constituents)
Francés
Prononciacion
/kɔ̃stity/
Sillabas
cons|ti|tuent
Forma de vèrb
constituent
- Tresena persona del plural del present de l'indicatiu de constituer
- Tresena persona del plural del present del subjonctiu de constituer