contravenenta

Occitan

Etimologia

De contravenir.

Prononciacion

/kontɾaβenˈento̞/, /kontɾaβenˈento̞/

Sillabas

con|tra|ve|men|ta

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
contravenenta	contravenentas
[kontɾaβenˈento̞]	[kontɾaβenˈento̞s]

contravenenta (lengadocian), (gascon); femenin, (equivalent masculin: contravenent)

1. (drech) Aquela que contraven, qu'agís contra l’òrdre establit.

Variantas dialectalas

• còntravenenta (provençau)
• contraveinenta (gascon)

Traduccions

alemand: Täterin (de), Straftäterin (de) anglés: offender (en) basc: catalan: contraventora (ca)

espanhòl: contraventora (es) francés: contrevenante (fr) italian: colpevola (it), offensora (it) portugués: infrator (pt), transgressor (pt)