cripta

Occitan

Etimologia

Del latin crypta « cripta, croton », del grèc ancian κρύπτη, krúptē « vòlta sosterranha ».

Prononciacion

[kɾitˈto̞], /kɾitˈto̞/, [kɾipˈto̞], /kɾipˈto̞/

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
cripta	criptas
[kɾitˈto̞]	[kɾitˈto̞s]

cripta (lengadocian), (gascon); femenin

1. Glèisa sosterranha en que de còps se sebelissiá los defunts.
2. Glèisa sosterranha que supòrta la glèisa aparenta.

Sinonims

• cròta (lengadocian, provençau)

Derivats

• cripto-
• criptatge
• criptic

Traduccions

alemand: Krypta (de) anglés: crypt (en) basc: catalan: cripta (ca)

espanhòl: cripta (es) francés: crypte (fr) italian: cripta (it) portugués: cripta (pt)

Forma de vèrb

cripta

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de criptar
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de criptar

Catalan

Etimologia

Del latin crypta « cripta, croton », del grèc ancian κρύπτη, krúptē « vòlta sosterranha ».

Prononciacion

oriental [ˈkɾiptə], /ˈkɾiptə/, occidental [ˈkɾipta], /ˈkɾipta/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
cripta	criptes

cripta femenin

1. cripta ^(pt)

Espanhòl

Prononciacion

Colómbia (Cartagena) : escotar « cripta »

Etimologia

Del latin crypta « cripta, croton », del grèc ancian κρύπτη, krúptē « vòlta sosterranha ».

Prononciacion

[ˈkɾipta], /ˈkɾipta/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
cripta	criptas
[ˈkɾipta]	[ˈkɾiptas]

cripta femenin

1. cripta ^(oc)

Italian

Etimologia

Del latin crypta « cripta, croton », del grèc ancian κρύπτη, krúptē « vòlta sosterranha ».

Prononciacion

['kripta], /'kripta/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
cripta	cripte
[ˈkɾipta]	[ˈkɾipte]

cripta femenin

1. cripta ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin crypta « cripta, croton », del grèc ancian κρύπτη, krúptē « vòlta sosterranha ».

Prononciacion

Portugal [ˈkɾiptɐ], /ˈkɾiptɐ/; Brasil [ˈkɾipətɐ], /ˈkɾipətɐ/, [ˈkɾipətə], /ˈkɾipətə/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
cripta	criptas

cripta femenin

1. cripta ^(oc)