dòma

Occitan

Etimologia

Del latin doma « teulat de l'ostat » eissit del grèc ancian δῶμα (« ostal ») d’una racina indoeuropèa que dona domus en latin.

Prononciacion

lengadocian, gascon /ˈdɔmo̞/, /ˈdɔmo̞/

escotar « dòma »

provençau /ˈdɔmə/, /ˈdɔmə/

Sillabas

dò|ma

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
dòma	dòmas
[ˈdɔmo̞]	[ˈdɔmo̞s]

dòma masculin

Lo dòma de Lagrava (Tolosa)

1. (arquitectura) Obratge en forma de copa capvirada, que subremonta un grand edifici.
2. Copòla, partida interiora
3. (per metonimia, edifici) Bastiment caracterizat per son dòma.
4. (per analogia) Vòlta de fulham, los cèls.
5. (geografia, per analogia) Relèu arredonit.

Locucions derivadas

• dòma de calor
• dòma de fèrre
• dòma de sal

Traduccions

alemand: Kuppel (de), Schild (de) anglés: dome (en) basc: kupula (eu) catalan: arquitectura: cúpula (ca), senon dom (ca)

espanhòl: domo (es), cúpula (es) francés: dôme (fr) italian: cupola (it) portugués: domo (pt), cúpula (pt)