desintegracion

Occitan

Etimologia

De desintegrar.

Prononciacion

/dezinteɣɾaˈsju/, /dezinteɣɾaˈsju/, provençau /dezĩⁿtegʀaˈsjũⁿ/, /dezĩⁿtegʀaˈsjũⁿ/

Sillabas

des|in|te|gra|cion

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
desintegracion	desintegracions
[dezinteɣɾaˈsju]	[dezinteɣɾaˈsjus]

desintegracion femenin

1. Accion de se desintegrar ; le fach de se desintegrar.
2. (nuclear) (fisica) Destruccion espontanèa o provocada del nuclèu atomic d’un element quimic, que se transforma en d’autres elements de massa atomica mai fèbla, amb liberacion d’energia sota forma de radiacions.

Sinonims

• destruccion
• avaliment
• anequeliment
• anientament

Parents

• desintegrar

Traduccions

alemand: Zerfall (de) anglés: disintegration (en), Modèl:trad+ (fisica) basc: desintegrazio (eu) catalan: desintegració (ca)

espanhòl: desintegración (es) francés: désintégracion (fr) italian: disintegrazione (it) portugués: desintegração (pt)