enclutge

Un enclutge

Occitan

Etimologia

D'una varianta del bas latin incūdĭne.

Prononciacion

[eŋˈklyd͡ʒe], /eŋˈklyd͡ʒe/

Lengadocian : escotar « enclutge »

Sillabas

en | clu | tge

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
enclutge	enclutges
[eŋˈklyd͡ʒe]	[eŋˈklyd͡ʒes]

enclutge masculin

1. Blòc d'acièr utilizat pels fabres per fargar.

Traduccions

alemand: Amboss (de) masculin anglés: anvil (en) cannada: ಬಡಿಗಲ್ಲು (kn) (baḍigallu) catalan: enclusa (ca) femenin chèc: kovadlina (cs) espanhòl: yunque (es) esperanto: amboso (eo) francés: enclume (fr) femenin francoprovençau/arpitan: enclena (frp) grèc: αμόνι (el) neutre, άκμονας (el) masculin, literari islandés: steðji (is) masculin

italian: incudine (it) naut sorab: nakow (hsb) masculin neerlandés: aambeeld (nl) ongrés: üllő (hu) polonés: kowadło (pl) neutre portugués: bigorna (pt) femenin quirguiz: дөшү (ky) romanés: nicovală (ro) femenin rus: наковальня (ru) femenin sicilian: ncùnia (scn) femenin