eptagòn

Un eptagòn

Occitan

Etimologia

Del latin heptagonus, del grèc ancian ἑπτάγωνον (heptágōnon), compausat de ἑπτά (heptá) « sèt » e γωνία (gōnía) « angle ».

Prononciacion

/ettaˈɣɔn/, /ettaˈɣɔn/

Sillabas

ep | ta | gòn (3)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
eptagòn	eptagòns
[ettaˈɣɔn]	[ettaˈɣɔns]

eptagòn masculin

1. Mat. Poligòn de sèt costats e de sèt angles.

Derivats

• eptagonal

Traduccions

alemand: Siebeneck (de) neutre, Heptagon (de) neutre anglés: heptagon (en) bielorús: сямівугольнік (be) masculin catalan: heptàgon (ca) masculin chèc: sedmiúhelník (cs) espanhòl: heptágono (es) masculin esperanto: seplatero (eo) francés: heptagone (fr) masculin italian: ettagono (it) masculin

neerlandés: zevenhoek (nl) ongrés: hétszög (hu) polonés: siedmiokąt (pl) portugués: heptágono (pt) masculin romanés: pentagon (ro) neutre rus: семиугольник (ru) masculin suedés: heptagon (sv) turc: yedigen (tr) ucraïnian: семикутник (uk) masculin