equacion

Occitan

Etimologia

Del latin classic aequatio, egalizacion

Prononciacion

/ekwaˈsju/, /ekwaˈsju/, Provençau /ekwaˈsjũⁿ/, /ekwaˈsjũⁿ/ França (Bearn) : escotar « equacion »

(1) Una equacion que la solucion es 16.

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
equacion	equacions
[ekwaˈsju]	[ekwaˈsjus]

equacion

1. (matematicas) Egalitat entre dos membres contenent una o mai variablas.
   1. (algèbra) Egalitat veraia solament per unas valors de la (o de las) inconeguda(s).
   2. (geometia analitica) Expression algebrica de la condicion d’apertenéncia d’un punt a un objècte geometric.
2. (sociologia) Rapòrt de concordança entre de grops socials.
3. (Quimia) Escritura simbolica d’una reaccion quimica.
4. (astronomia) Quantitat variabla, mas determinabla pel calcul, que cal apondre o levar dels movements mejans per obtenir los movements verais.
   • L’equacion dels tempses es lo nombre variable de minutas e de segondas que cal apondre cada jorn a l’epòca del miègjorn mejan per aver lo miègjorn verai.
5. (figurat, per analogia) Equivaléncia, calcul o causida entre diferents elements.

Traduccions

alemand: Gleichung (de) anglés: equation (en) basc: ekuazio (eu) catalan: equació (ca)

espanhòl: equación (es) francés: équation (fr) italian: equazione (it) portugués: equação (pt)