Vejatz lo contengut

espeiregar

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

/espejɾeˈɣa/ (lengadocian)

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « espeiregar »

Vèrb

espeiregar (lengadocian) (provençau)

  1. Tuar a còps de pèiras (suplici).
  2. Levar las pèiras d'un terrenh per fin de lo cultivar.

Variantas dialectalas

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu espeiregar
Gerondiu espeiregant
Participi passat
singular plural
masculin espeiregat espeiregats
femenin espeiregada espeiregadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present espeiregui
espeiregue[N 1]
espeiregas espeirega espeiregam espeiregatz espeiregan
Imperfach espeiregavi espeiregavas espeiregava espeiregàvem espeiregàvetz espeiregavan
Preterit espeireguèri espeireguères espeireguèt espeireguèrem espeireguèretz espeireguèron
Futur espeiregarai espeiregaràs espeiregarà espeiregarem espeiregaretz espeiregaràn
Condicional espeiregariái espeiregariás espeiregariá espeiregariam espeiregariatz espeiregarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present espeiregue espeiregues espeiregue espeireguem espeireguetz espeireguen
Imperfach espeireguèssi espeireguèsses espeireguès
espeireguèsse
espeireguèssem espeireguèssetz espeireguèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu espeirega ! espeireguem ! espeiregatz !
Negatiu espeiregues pas ! espeireguem pas ! espeireguetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)

Referéncias