espirala

Occitan

Etimologia

De espiral

Prononciacion

[espiˈɾalo̞], /espiˈɾalo̞/, provençau [espiˈʀalo̞], /espiˈʀalo̞/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
espirala	espiralas
[espiˈɾalo̞]	[espiˈɾalo̞s]

Una espirala. (1)

espirala femenin

1. (geometria) Corba plana que s’alunha sempre mai del punt a l'entorn de que fa una infinitat de revolucions.
2. (analogia) Objècte qu'a una forma gaireben en espirala; seguida de circomvencions.
3. (figurat) Desvolopament incontrarotlat d’un fenomèn.
   • Se ronçar dins una espirala de crime e de violéncia.

Derivats

• espiraloïde
• espiralifòrme
• espiraloïdal

Parents

• espiral

Traduccions

alemand: Spirale (de) anglés: spiral (en) basc: kiribil (eu) catalan: espiral (ca)

espanhòl: espiral (es) francés: spirale (fr) italian: spirale (it) portugués: espiral (pt)

Forma d'adjectiu

espirala

1. femenin singular de espiral / espirau