excepcional

Occitan

Etimologia

Del excepcion

Prononciacion

[et͡set͡sjuˈnal], /et͡set͡sjuˈnal/

Sillabas

exc|e|pcio|nal

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	excepcional	excepcionals
	[et͡set͡sjuˈnal]	[et͡set͡sjuˈnals]
Femenin	excepcionala	excepcionales
	[et͡set͡sjuˈnalo̞]	[et͡set͡sjuˈnalo̞s]

excepcional (lengadocian)

1. Qu'es relatiu a una excepcion.
2. Que sortís de l’ordinari.

Variantas dialectalas

• excepcionau (lengadocian, provençau)

Derivats

• excepcinalament
• excepcinalisme

Parents

• excepcion

Traduccions

alemand: außergewöhnlich (de) anglés: exceptional (en) basc: catalan: excepcional (ca)

espanhòl: excepcional (es) francés: exceptionnel (fr) italian: eccezionale (it) portugués: excepcional (pt)

Catalan

Etimologia

Del excepció

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « excepcional »

Prononciacion

Balearic [əksəpsioˈnal], /əksəpsioˈnal/, Central [əksəpsiuˈnal], /əksəpsiuˈnal/, Valencian [eksepsioˈnal], /eksepsioˈnal/

Sillabas

ex|cep|cio|nal

Adjectiu

excepcional masculin o femenin, (Plural: excepcionals)

1. excepcional ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del excepción

Prononciacion

Balearic [əksəpsioˈnal], /əksəpsioˈnal/, Central [əksəpsiuˈnal], /əksəpsiuˈnal/, Valencian [eksepsioˈnal], /eksepsioˈnal/

Sillabas

ex|cep|cio|nal

Adjectiu

excepcional masculin o femenin, (Plural: excepcionales)

1. excepcional ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del excepción

Prononciacion

[?]

Sillabas

ex|cep|cio|nal

Adjectiu

excepcional masculin o femenin, (Plural: excepcionais)

1. excepcional ^(oc)