fitoira

Occitan

Etimologia

Del latin vulgar *fīctōria, de fictus: «clavat»

Prononciacion

/fiˈtujɾo̞/, /fiˈtujɾo̞/

Nom comun

fitoira (lengadocian), femenin

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
fitoira	fitoiras
[fiˈtujɾo̞]	[fiˈtujɾo̞s]

Pescaire de fitoira

1. Arma de get constituida d'una punta de cròcs o de dents montada sus pal e que servís subretot per la pesca.

Variantas dialectalas

• fichoira

Derivats

• fitoirada
• fitoiraire
• fitoirar

Sinonims

• arpon
• balisca
• ficheiron
• foissina
• forcat

Traduccions

alemand: Harpune (de) anglés: spear (en), harpoon (fr) basc: catalan: fitora (ca)

espanhòl: fisga (es) francés: harpon (fr) italian: fiocina (it) portugués: fisga (pt)

Forma de vèrb

fichoira

1. tresena persona del singular del present de l'indicatiu de fitoirar
2. segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de fitoirar