flotar

Occitan

Etimologia

Del francic *flotōn « flotar, nadar ».

Prononciacion

/fluˈta/, /fluˈta/

França (Bearn) : escotar « flotar »

Vèrb

flotar

1. Per un còs solid, se sosténer a la superfícia d'un liquid.

Derivats

• flotejar

Traduccions

anglés: to float (en) catalan: flotar (ca), surar (ca)

francés: flotter (fr)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	flotar
Gerondiu	flotant
Participi passat
	singular			plural
masculin	flotat			flotats
femenin	flotada			flotadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	floti flote	flotas	flota	flotam	flotatz	flotan
Imperfach	flotavi	flotavas	flotava	flotàvem	flotàvetz	flotavan
Preterit	flotèri	flotères	flotèt	flotèrem	flotèretz	flotèron
Futur	flotarai	flotaràs	flotarà	flotarem	flotaretz	flotaràn
Condicional	flotariái	flotariás	flotariá	flotariam	flotariatz	flotarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	flote	flotes	flote	flotem	flotetz	floten
Imperfach	flotèssi	flotèsses	flotès flotèsse	flotèssem	flotèssetz	flotèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	flota !	—	flotem !	flotatz !	—
Negatiu	—	flotes pas !	—	flotem pas !	flotetz pas !	—
Nòtas