galaupar

Occitan

Etimologia

Del francic *wala hlaupan « córrer ben ».

Prononciacion

/ɡalawˈpa/, /ɡalawˈpa/

Lengadocian : escotar « galopar »

Sillabas

ga|lo|par

Vèrb

galaupar

1. Anar al galaup.
2. (per extension) Èsser sus una cavalina, dins un atelatge que va al galaup.
3. (per extension) Acotir quicòm o qualqu'un.

Mots aparentats

• galaup
• galopada

Variantas dialectalas

• galopar

Traduccions

alemand: galoppieren (de) anglés: gallop (en) basc: catalan: galopar (ca)

espanhòl: galopar (es) francés: galoper (fr) italian: galoppoare (it) portugués: galopar (pt)