Vejatz lo contengut

goró

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del sanscrit गुरु, guru (pesuc, grèu, es a dire « venerable », « mèstre », « ensenaire », « professor »), parent del latin gravis.

Prononciacion

/gu'ɾu/

Nom comun

Declinason
Singular Plural
goró gorós
[gu'ɾu] [gu'ɾus]

goró masculin o femenin

  1. Mèstre esperital indó
  2. (Per extension) Expèrt dins un domèni particular que loss avises son largament reconeguts e respectats.
  3. Cap d’un pichon grop esperital, manipulator, sectari, fantasiós, o possiblament dangierós.
  4. (Par extension) Persona que dich als autres çò que cal far en pretendent tener la vertat, e que los adèptes son assimilats a de discípols.

Traduccions