heurèr

Occitan

Etimologia

Del latin Februarius « mes de la purificacion ».

Prononciacion

/hewˈɾɛ/, /hewˈɾɛ/

França (Bearn) - Gascon : escotar « heurèr »

Nom comun

heurèr masculin (gascon)

1. Dusau mes de l'annada, enter genèr e març, de vint-e-ueit dias o vint-e-nau quan ei un an bisèst.

Variantas dialectalas

• febrier (provençau), (lemosin), (auvernhat), (vivaroaupenc)
• febrièr (lengadocian)

Derivats

• heurejar

Traduccions

alemand: Februar (de) masculin anglés: February (en) bulgar: февруари (bg) catalan: febrer (ca) masculin chèc: únor (cs) danés: februar (da) espanhòl: febrero (es) esperanto: februaro (eo) francés: février (fr) masculin francoprovençau/arpitan: fevriér (frp) masculin grèc: Φεβρουάριος (el) italian: febbraio (it) masculin

lituanian: vasaris (lt) neerlandés: februari (nl) masculin ongrés: február (hu) polonés: luty (pl) portugués: fevereiro (pt) romanés: februarie (ro) rus: февраль (ru) sicilian: frivaru (scn) suedés: februari (sv) ucraïnian: лютий (uk) volapük: febul (vo)

Referéncias

• Dictionnaire français-occitan (gascon), Per Noste, 2 vol. , 2007.
• Le Trésor de la Langue Française informatisé