indignada
Occitan
Etimologia
- De indignar.
Prononciacion
- legadocian, gascon /inðinˈnaðo̞/
- provençau /ĩⁿˈdignadə/
Sillabas
in|dig|na|da
Nom comun
indignada femenin, (masculin: indignat)
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian, gascon | |
| Singular | Plural |
| indignada | indignadas |
| [inðinˈnaðo̞] | [inðinˈnaðo̞s] |
- Aquela que sentís o fa mòstra d'indignacion.
Forma d'adjectiu
indignada
- femenin singular de indignat.
Forma de vèrb
indignada
- participi passat al femenin singular de indignar.
Catalan
Prononciacion
- oriental /indiŋˈnaðə/
- occidental /indiŋˈnaða/
Sillabas
in|dig|na|da
Forma d'adjectiu
indignada
- femenin singular de indignat.
Forma de vèrb
indignada
- participi passat al femenin singular de indignar.
Espanhòl
Prononciacion
- /ĩn̪d̪iɣ̞ˈnað̞a/
Sillabas
in|dig|na|da
Forma d'adjectiu
indignada
- femenin singular de indignado.
Forma de vèrb
indignada
- participi passat al femenin singular de indignar.
Portugués
Prononciacion
Sillabas
in|dig|na|da
Forma d'adjectiu
indignada
- femenin singular de indignado.
Forma de vèrb
indignada
- participi passat al femenin singular de indignar.