infamant
Aparença
Occitan
Etimologia
- Del latin infamans, -ntis
Prononciacion
lengadocian, gascon /iɱfaˈmant/ ; provençau /ĩⁿfaˈmãⁿ/
Sillabas
in|fa|mant
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian | ||
Singular | Plural | |
Masculin | infamant | infamants |
[iɱfaˈmant] | [iɱfaˈmants] | |
Femenin | infamanta | infamantas |
[iɱfaˈmanto̞] | [iɱfaˈmanto̞s] |
infamant
- Qu'infama, que desonora, que fa damatge a la reputacion de qualqu’un.
Parents
Sinonims
Traduccions
|
Forma de vèrb
infamant
- Participi present de infamar
Catalan
Etimologia
- Del latin infamans, -ntis
Prononciacion
/iɱfaˈman/
Sillabas
in|fa|mant
Adjectiu
infamant masculin o femenin, (plurals: infamants)
Forma de vèrb
infamant
- Participi present de infamar
Francés
Etimologia
- Del latin infamans, -ntis
Prononciacion
/ɛ̃famɑ̃/ , /ɛ̃fɑmɑ̃/
Sillabas
in|fa|mant
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian | ||
Singular | Plural | |
Masculin | infamant | infamants |
[iɱfaˈmant] | [iɱfaˈmants] | |
Femenin | infamante | infamantes |
[iɱfaˈmanto̞] | [iɱfaˈmanto̞s] |
infamant masculin o femenin, (plurals: infamants)
Forma de vèrb
infamant
- Participi present de infamer