infamar

Occitan

Etimologia

Del latin infamare « infamar, basir, desonorar ».

Prononciacion

lengadocian, gascon /iɱfaˈma/, /iɱfaˈma/; provençau /ĩⁿfaˈma/, /ĩⁿfaˈma/

Sillabas

in|fa|mar

Vèrb

infamar

1. Levar la fama, damatjar la bona reputacion, cobrir d’ignominia.

Derivats

• infamador
• infamant

Parents

• infamatòri
• infame
• infamia

Sinonims

• detractar
• difamar
• calomniar

Traduccions

alemand: entehren (de). anglés: dishonour (en), discredit (en), defame (en), slander (en) basc: catalan: infamar (ca), difamar (ca), malfamar (ca), detractar (ca)

espanhòl: infamar (es) francés: diffamer (fr), calomnier (fr), discréditer (fr) italian: infamare (it), diffamare (it), calunniare (it), disonorare (it), screditare (it) portugués: infamar (pt), desacreditar (pt), difamar (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin infamare « infamar, basir, desonorar ».

Prononciacion

Oriental: /iɱfəˈma/, /iɱfəˈma/

Occidental: nord-occidental /iɱfaˈma/, /iɱfaˈma/, valencian /iɱfaˈmaɾ/, /iɱfaˈmaɾ/

Sillabas

in|fa|mar

Vèrb

infamar

1. infamar ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin infamare « infamar, basir, desonorar ».

Prononciacion

Peninsular: /iɱ.faˈmaɾ/, /iɱ.faˈmaɾ/

American: naut /iɱf(a)ˈmaɾ/, /iɱf(a)ˈmaɾ/, baix /iŋfaˈmaɾ/, /iŋfaˈmaɾ/, austral /iɱfaˈmaɾ/, /iɱfaˈmaɾ/

Sillabas

in|fa|mar

Vèrb

infamar

1. infamar ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin infamare « infamar, basir, desonorar ».

Prononciacion

Portugal /ĩfɐˈmaɾ/, /ĩfɐˈmaɾ/; Brasil /ĩfãˈmaɾ/, /ĩfãˈmaɾ/, /ĩfaˈma/, /ĩfaˈma/

Sillabas

in|fa|mar

Vèrb

infamar

1. infamar ^(oc)