inquiet
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Occitan 
Etimologia
- Del latin inquietus « agitat, bolegaire, tresvirat ».
Prononciacion
[iŋˈkjet] , provencau [ĩⁿˈkjet] França (Bearn) : escotar « inquiet »
Sillabas
in|quiet
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | inquiet | inquiets |
[iŋˈkjet] | [iŋˈkjets] | |
Femenin | inquieta | inquietas |
[iŋˈkjeto̞] | [iŋˈkjeto̞s] |
inquiet
- En parlant d'una emocion o d'una activitat, que li manca lo repaus moral o psicologic.
- En parlant d'una persona, que conéis pas lo repaus moral o psicologic.
- (especialament) Que crenh un eveniment malastruc.
- Qu'es pas jamai constant de la situacion, de l’estat qu'es, e que desira sempre de cambiament.
Variantas
Sinonims
- pensamentós (lengadocian)
- chepicós (gascon)
- preocupat
Antonims
Traduccions
Catalan 
Etimologia
- Del latin inquietus « agitat, bolegaire, tresvirat ».
Prononciacion
Espanha (Barcelona) : escotar « inquiet »
Prononciacion
[iŋkiˈet]
Sillabas
in|quiet
Nom comun
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | inquiet | inquiets |
Femenin | inquieta | inquietes |
inquiet
Francés 
Etimologia
- Del latin inquietus « agitat, bolegaire, tresvirat ».
Prononciacion
[ɛ̃kjɛ]
Sillabas
in|quiet
Nom comun
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | inquiet | inquiets |
[ɛ̃kjɛ] | [ɛ̃kjɛ] | |
Femenin | inquiète | inquiètes |
[ɛ̃kjɛt] | [ɛ̃kjɛt] |
inquiet