integrala

Occitan

Etimologia

Del latin integralis de integer «entièr, intègre»

Prononciacion

lengadocian, gascon /inteˈɣɾalo̞/, /inteˈɣɾalo̞/

provençau /inteˈgʀalə/, /inteˈgʀalə/

escotar « integrala »

Sillabas

in|te|gral

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
integrala	integralas
[inteˈɣɾalo̞]	[inteˈɣɾalo̞s]

integrala femenin

Representacion grafica d'una integrala.

1. Òbra complèta.
2. (analisi) Integrala d’una foncion f de valors realas e continua sus un segment [a,b] : Valor de l’aira algebrica del domèni terminat per l’axe de las abscissas e la corba representativa de f e las drechas verticalas d’equaxions x=a e x=b.

Traduccions

alemand: Integral (de) anglés: integral (en) basc: integral (eu) catalan: integral (ca)

espanhòl: integral (es) francés: intégrale (fr) italian: integrale (it) portugués: integral (pt)

Forma d'adjectiu

integrala

1. Femenin singular de integral / integrau.