intuitiu

Occitan

Etimologia

Del latin intuitio « gaitar alternativament ».

Prononciacion

lengadocian, gascon /intɥiˈtiw/, /intɥiˈtiw/

procençau /ĩⁿtɥiˈtiw/, /ĩⁿtɥiˈtiw/

Sillabas

in|tui|tiu

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	intuitiu	intuitius
	[intɥiˈtiw]	[intɥiˈtiws]
Femenin	intuitiva	intuitivas
	[intɥiˈtiβo̞]	[intɥiˈtiβo̞s]

intuitiu

1. Que se fa amb intuicion, qu'es automatic o innat e que se fa pas seguent la rason.
2. (filosofia, teologia) Que resulta de l’intuicion.
3. (Pedagogia) Que mobiliza lo sens puslèu que lo rasonament o la memòria de la persona qu'apren.

Derivats

• contra intuitiu
• intuitivament

Traduccions

alemand: intuitiv (de) anglés: intuitive (en) basc: catalan: intuïtiu (ca)

espanhòl: intuïtico (es) francés: intuitif (fr) italian: intuitivo (it) portugués: intuitivo (pt)