inventor

Occitan

Etimologia

Del vèrb inventar.

Prononciacion

[inβen'tu]

Sillabas

in | ven | tor (3)

Nom comun

inventor masculin

1. Persona qu'inventa de causas d'un biais professional.

Sinonims

• inventaire

Traduccions

alemand: Erfinder (de) anglés: inventor (en) breton: basc: catalan: inventor (ca) espanhòl: inventor (es) finlandés: francés: inventeur (fr) francoprovençau/arpitan: ongrés:

indonesian: gaelic irlandés: italian: inventore (it) norvegian: portugués: rus: italian: