Occitan

Derivat del latin inventus, pariticipi passat de inveniō.

[imbenˈta], /imbenˈta/

França (Bearn) : escotar « inventar »

in | ven | tar

Vèrb

inventar

Infinitiu	inventar
Gerondiu	inventant
Participi passat
	singular			plural
masculin	inventat			inventats
femenin	inventada			inventadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	inventi invente^{[N 1]}	inventas	inventa	inventam	inventatz	inventan
Imperfach	inventavi	inventavas	inventava	inventàvem	inventàvetz	inventavan
Preterit	inventèri	inventères	inventèt	inventèrem	inventèretz	inventèron
Futur	inventarai	inventaràs	inventarà	inventarem	inventaretz	inventaràn
Condicional	inventariái	inventariás	inventariá	inventariam	inventariatz	inventarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	invente	inventes	invente	inventem	inventetz	inventen
Imperfach	inventèssi	inventèsses	inventès inventèsse	inventèssem	inventèssetz	inventèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	inventa !	—	inventem !	inventatz !	—
Negatiu	—	inventes pas !	—	inventem pas !	inventetz pas !	—
Nòtas
↑ Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)

Derivat del latin inventus, pariticipi passat de inveniō.

[imbənˈta], /imbənˈta/ (oriental central), [iɱvənˈta], /iɱvənˈta/ (balear), [imbenˈta], /imbenˈta/ (nòrd occidental), [imbenˈtaɾ], /imbenˈtaɾ/, [iɱvenˈtaɾ], /iɱvenˈtaɾ/ (valencian)