Vejatz lo contengut

joi

Un article de Wikiccionari.
Veire tanben : jòi

Occitan ancian

Etimologia

Del latin gaudium « jòia, gaudença ». Tèrme fòrça emplegat pels trobadors, representatiu del Fin Amor e de la lirica trobadorenca occitana.

Nom comun

joi masculin

  1. Jòia, granda alegresa, enaurament, exultacion.

ex:

Mentre que porta garlanda
Ez es gais ab testa blonda,
Gieta por lo joi de mil anz

(Pèire Cardenal: Tot farai una demanda)

Romanés

Etimologia

Del latin Iŏvis (dĭes) « Jorn de Jupitèr ».

Prononciacion

/ʒoi̯/

Romania (Craiova) : escotar « joi »

Nom comun

Declinason
Singular Plural
joi joi
[ʒoi̯]

joi femenin

  1. Dijòus.