dijòus

Veire tanben : dijous

Occitan

Etimologia

Dijòus ven del latin « jorn de Jupitèr ».

Del latin diēs Jovis (« Jorn de Jupitèr », paire dels dieus).

Prononciacion

• [diˈd͡ʒɔws], /diˈd͡ʒɔws/, [diˈʒɔws], /diˈʒɔws/
• [diˈd͡zɔw], /diˈd͡zɔw/ (lemosin)

Sillabas

di|jòus (2)

Nom comun

dijòus masculin

1. Quatren jorn de la setmana actualament (cinquen segon la tradicion crestiana), situat entre dimècres e divendres.

Variantas dialectalas

• dijaus (gascon), (lengadocian meridional)
• jòus

Traduccions

alemand: Donnerstag (de) masculin anglés: Thursday (en) breton: Yaou (br) bulgar: четвъртък (bg) catalan: dijous (ca) chèc: čtvrtek (cs) danés: torsdag (da) eslovac: štvrtok (sk) eslovèn: četrtek (sl) espanhòl: jueves (es) esperanto: ĵaŭdo (eo) estonian: neljapäev (et) francés: jeudi (fr) masculin finlandés: torstai (fi) francoprovençau/arpitan: dijô (frp)

grèc: Πέμπτη (el) italian: giovedì (it) lituanian: ketvirtadienis (lt) leton: ceturtdiena (lv) neerlandés: donderdag (nl) masculin norvegian: torsdag (no) ongrés: csütörtök (hu) polonés: czwartek (pl) portugués: quinta-feira (pt) romanés: joi (ro) rus: четверг (ru) sicilian: jovidìa (scn) suedés: torsdag (sv) turc: perşembe (tr) ucraïnian: четвер (uk) vietnamian: thứ Năm (vi)

diluns · dimars · dimècres · dijòus · divendres · dissabte · dimenge