lie

Anglés

Etimologia

(verb 1) De l'anglés ancian licgan, vengut d'un protogermanic ipotetic *ligjan-. Parent del neerlandés liggen, de l'alemand liegen, del danés ligge, del suedés ligga o del rus лежать.

(verb 2) De l'anglés ancian lēoġan.

Prononciacion

['ɫaɪ]

Reialme Unit (Southern England) : escotar « lie »

Sillabas

lie (1)

Vèrb 1

to lie

1. jaire ^(oc)

Derivats

• lying

Traduccions

• jaire ^(oc)

Vèrb 2

to lie

1. mentir ^(oc)

Derivats

• liar