mòble

Occitan

Etimologia

Deu latin mŏbǐlis.

Prononciacion

/ˈmɔble/, /ˈmɔble/

Nom comun

Declinason
Dialècte : gascon
Singular	Plural
mòble	mòbles
[ˈmɔble]	[ˈmɔbles]

mòble masculin

1. Objècte mobile que sèrv tà adobar, decorar un locau public o privat, ua maison.
   • Que comprèi mòbles navèths tà la cramba.
2. (dret) Objècte que pòt estar transportat shens deterioracion d'un lòc a un aute.

Variantas dialectalas

• mueble (lemosin)

Derivats

• gardamòbles
• immòble
• moblar

Traduccions

anglés : piece of furniture (en) (1) basc : altzari (eu) (1) espanhòl : mueble (es) masculin (1)

francés : meuble (fr) masculin (1) italian : mobile (it) masculin (1) portugués : móvel (pt) masculin (1)

Adjectiu

Declinason
Dialècte : gascon
	Singular	Plural
Masculin	mòble	mòbles
	[ˈmɔble]	[ˈmɔbles]
Femenin	mòbla	mòblas
	[ˈmɔblo]	[ˈmɔblos]

mòble masculin

1. Çò de malleable, en particular entà parlar d'ua tèrra de bon tribalhar.
2. (dret) Que pòt estar transportat shens deterioracion d'un lòc a un aute.

Antonims

• dur (1)
• immòble (2)

Traduccions

anglés : movable (en) (2) basc : harro (eu) (1), higigarri (eu) (2)

francés : meuble (fr) masculin e femenin (1) (2) portugués : móvel (pt) (2)

Forma de vèrb

mòble

1. (lemosin) , (lengadocian) , (provençau) Prumèra persona deu singular au present deu subjontiu de moblar.
2. Tresau persona deu singular au present deu subjontiu de moblar.

Referéncias

• https://www.locongres.org