magnanim

Occitan

Etimologia

Del latin magnanimus « qu'a una grand arma, de ment larga ».

Prononciacion

lengadocian /mannaˈnim/, /mannaˈnim/

provençau, gascon /magnaˈnim/, /magnaˈnim/

Sillabas

ma|gna|nim

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	magnanim	magnanims
	[mannaˈnim]	[mannaˈnims]
Femenin	magnanima	magnanimas
	[mannaˈnimo̞]	[mannaˈnimo̞s]

magnanim

1. Qu'a de grandor, de fòrça d'arma.
2. (Per extension) Qu'a una natura, un caractèr o una personalitat clemença, generosa.

Sinonims

• clemenç
• generós

Variantas dialectalas

• magnanime

Derivats

• magnanimament

Parents

• magnanimitat

Parents

• pusillanime

Traduccions

alemand: großmütig (de) anglés: magnanimous (en) basc: catalan: magnànim (ca)

espanhòl: magnánimo (es) francés: magnanime (fr) italian: magnanimo (it) portugués: magnânimo (pt)