magnetic
Occitan 
Etimologia
- Del latin magneticus, del grèc ancian Μαγνητικός « de la region de Magnesi, Anatòlia ».
Prononciacion
[magneˈtik] , [manneˈtik] França (Bearn) : escotar « magnetic »
Sillabas
mag|ne|tic
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | magnetic | magnetics |
[magneˈtik] | [magneˈtiks] | |
Femenin | magnetica | magneticas |
[magneˈtiko̞] | [magneˈtiko̞s] |
magnetic
- Relatiu o qu'aperten a l'asimant.
- Que possedís las propietats d'un asimant.
- Relatiu o qu'aperten al magnetisme.
- (figurat) Qu'exercís una atraccion irresistibla
Derivats
Parents
Traduccions
Anglés 
Etimologia
- Del latin magneticus, del grèc ancian Μαγνητικός « de la region de Magnesi, Anatòlia ».
Prononciacion
[mæɡˈnɛtɪk]
Sillabas
mag|ne|tic
Adjectiu
magnetic