mainada

Occitan

Etimologia

Del latin vulgar *mansiōnāta, maison

Prononciacion

/majˈnaðo/, /majˈnaðo/

França (Bearn) : escotar « mainada »

Sillabas

mai | na | da (3)

Nom comun

mainada femenin, (masculin: mainat)

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
mainada	mainadas
[majˈnaðo]	[majˈnaðos]

1. Uman de sèxe feminin qui n'a pas atenhut la pubertat.
   • La mainada que jòga dab lo hrair.
2. Drolleta.

mainada femenin collectiu

1. Familha.
   • Lo pair e la mainada demoravan al cap del vilatge.
2. Coll. Ensemble dels dròlles.
   • La mainada escotan lo professor.
3. Pej. Drollatalha.
4. Fig. Còla, grop.

Sinonims

Nom collectiu

• pichonalha
• drollatalha
• marmalha (lengadocian, provençau)
• ninèia (provençau)

Traduccions

filha, drolleta
alemand: Tochter (de) anglés: daughter (en), girl (en)	catalan: filla (ca), nena (ca) francés: fille (fr)

Catalan

Etimologia

Del latin vulgar *mansiōnāta, maison

Prononciacion

oriental /məjˈnaðə/, /məjˈnaðə/, occidental /majˈnaða/, /majˈnaða/

Sillabas

mai | na | da (3)

Nom comun

mainada femenin

Declinason
Singular	Plural
mainada	mainades

1. (istoric) A l'edat mejana, grop d'òmes armats al servici d'un senhor d'un ostal.
2. (pejoratiu) Canalha

mainada femenin collectiu

1. Ensemble dels dròlles.