mand

Occitan

Etimologia

De mandar

Prononciacion

[mant], /mant/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
mand	mands
[mant]	[mants]

mand (lengadocian); masculin

1. Accion de mandar quicòm o qualqu'un.
2. Òrdre.
3. Mandadís, aviada
4. Dedicaça finala

Derivats

• a mand de

Neerlandés

Prononciacion

 mand    (ajuda, fichièr) Païses Basses (Wijchen) : escotar « mand »

Sillabas

mand (1)

	Singular	Plural
Substantiu	mand	manden
Diminutiu	mandje	mandjes

Nom comun

mand femenin/masculin

Traduccions

canasta ^(oc)