mantèu

Occitan

Etimologia

Dau latin mantellum.

Prononciacion

[manˈtɛw]

Sillabas

man | tèu (2)

Nom comun

mantèu masculin: (provençau)

1. Vestit de dessús que cobrís dempuèi lei espatlas fins ais genolhs e qu'apara de la pluèia e dau freg .
2. Dins la peça d'un ostau, part superiora d'una chaminèia, situada en dessús dau lar.

Variantas dialectalas

• mantèl lengadocian
• mantèth gascon
• màntol gascon

Traduccions

alemand: Mantel (de) anglés: coat (en), mantle (en) catalan: abric (ca), mantell (ca) espanhòl: abrigo (es) francés: manteau (fr)

italian: cappotto (it) salish de Puget: kəpu (lut) portugués: sicilian: turc: ceket (tr) ucraïnian: