mantèl

Occitan

Etimologia

Del latin mantellum.

Prononciacion

/manˈtɛl/, /manˈtɛl/

Lengadocian : escotar « mantèl »

Sillabas

man | tèl

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
mantèl	mantèls
[manˈtɛl]	[manˈtɛls]

mantèl masculin

1. Vestit de dessús que cobrís dempuèi las espatlas fins als genolhs e qu'apara de la pluèja e del fred .
2. Dins lo membre d'un ostal, part superiora d'una chimenèia, situada en dessús del lar.

Variantas dialectalas

• mantèu (provençal)
• manteu (lemosin)
• mantèth (gascon)
• màntol (gascon)

Traduccions

alemand: Mantel (de) masculin anglés: coat (en), mantle (en) catalan: abric (ca) masculin, mantell (ca) masculin espanhòl: abrigo (es) masculin

francés: manteau (fr) masculin italian: cappotto (it) masculin salish de Puget: kəpu (lut) turc: ceket (tr)