marinar

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

De [[]].

Prononciacion

AFI: [mari'na]

França (Bearn) : escotar « marinar »

Sillabas

ma | ri | nar (3)

Vèrb

marinar

  1. Cos. Daissar un peis o una carn dins una marinada .

Derivats

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu marinar
Gerondiu marinant
Participi passat
singular plural
masculin marinat marinats
femenin marinada marinadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present marini
marine[N 1]
marinas marina marinam marinatz marinan
Imperfach marinavi marinavas marinava marinàvem marinàvetz marinavan
Preterit marinèri marinères marinèt marinèrem marinèretz marinèron
Futur marinarai marinaràs marinarà marinarem marinaretz marinaràn
Condicional marinariái marinariás marinariá marinariam marinariatz marinarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present marine marines marine marinem marinetz marinen
Imperfach marinèssi marinèsses marinès
marinèsse
marinèssem marinèssetz marinèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu marina ! marinem ! marinatz !
Negatiu marines pas ! marinem pas ! marinetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)