marine

Occitan

Etimologia

(nom) De l'anglés marine, de mare (« mar »).

Nom comun

Prononciacion

[maˈɾin], /maˈɾin/, provençau [maˈʀin], /maˈʀin/

Declinason
Singular	Plural
marine	marines
[maˈɾin]	[maˈɾins]

marine masculin

1. Soldat de la fòrça navala dels Estats Units d'America o del Reialme Unit.

Forma de vèrb

Prononciacion

[maˈɾine], /maˈɾine/, provençau [maˈʀine], /maˈʀine/

marine

1. Primièra persona del singular del present del subjonctiu de marinar
2. Tresena persona del singular del present del subjonctiu de marinar

Anglés

Etimologia

Del latin marinus, de mare (« mar »).

Prononciacion

[məˈɹiːn], /məˈɹiːn/

Adjectiu

marine

1. marin ^(oc)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
marina	marines

marine

1. Soldat de la fòrça navala dels Estats Units d'America o del Reialme Unit.

Catalan

De l'anglés marine, de mare (« mar »).

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
marine	marines
[maˈɾin]	[maˈɾins]

marine masculin

1. Soldat de la fòrça navala dels Estats Units d'America o del Reialme Unit.

Espanhòl

Etimologia

(nom) De l'anglés marine, de mare (« mar »).

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
marine	marines
[maˈɾin]	[maˈɾins]

marine masculin

1. Soldat de la fòrça navala dels Estats Units d'America o del Reialme Unit.

Forma de vèrb

Prononciacion

[maˈɾine], /maˈɾine/, provençau [maˈʀine], /maˈʀine/

marine

1. Primièra persona del singular del present del subjonctiu de marinar
2. Tresena persona del singular del present del subjonctiu de marinar
3. Segonda persona del singular de l'imperatiu de marinar

Francés

Etimologia

(nom 1) Del latin marinus, de mare (« mar »).

(nom 2) De l'anglés marine

Prononciacion

[maʁin], /maʁin/

Nom comun 1

Declinason
Singular	Plural
marine	marines

marine femenin

1. Çò que tòca a la navigacion sus la mar.
2. Servici en mar.
3. Armada de la mar ; la fòrça navala.
4. (pintura) Quadre representar un pòrt de mar o una vista de la mar.

Nom comun 2

Declinason
Singular	Plural
marine	marines

marine masculin

1. Soldat de la fòrça navala dels Estats Units d'America o del Reialme Unit.

Forma de vèrb

marine

1. Primièra persona del singular del present de l'indicatiu de mariner.
2. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de mariner.
3. Primièra persona del singular del present del subjonctiu de mariner.
4. Tresena persona del singular del present del subjonctiu de mariner.
5. Segonda persona del singular de l'imparatiu de mariner.

Italian

Etimologia

De l'anglés marine

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
marine	marines

Prononciacion

[maˈrin], /maˈrin/ marine masculin

1. Soldat de la fòrça navala dels Estats Units d'America o del Reialme Unit.

Forma d'adjectiu

Prononciacion

[maˈrine], /maˈrine/

marine

1. femenin plural de marino.

Forma de nom comun

Prononciacion

[maˈrine], /maˈrine/

marine

1. Plural de marina.

Portugués

Etimologia

De l'anglés marine

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
marine	marines

marine masculin

1. Soldat de la fòrça navala dels Estats Units d'America o del Reialme Unit.