matin

Veire tanben : mâtin

Occitan

Etimologia

Del latin matutīnum.

Prononciacion

[ma'ti], /ma'ti/

[maʦin], /maʦin/ (vivaroaupenc, nòrd de la Valaas Occitanas, Archamola)

França (Bearn) : escotar « matin »

Sillabas

ma | tin (2)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
matin	matins
[ma'ti]	[ma'tis]

matin masculin

1. Partida del jorn compresa entre l'alba e miègjorn.

Variantas dialectalas

• maitin
• mandin (naut-lemosin, país limotjaud)

Derivats

• matinada
• matinal
• matinas
• matinièr
• matinós

Traduccions

alemand: Morgen (de) anglés: morning (en) catalan: matí (ca) chèc: ráno (cs) espanhòl: mañana (es) femenin esperanto: mateno (eo) francés: matin (fr)

italian: mattino (it) masculin, mattina (it) femenin portugués: manhã (pt) romanés: dimineaţă (ro) naut sorab: ranje (hsb) sicilian: matinu (scn), matina (scn) suedés: morgon (sv)

Francés

Etimologia

Del latin matutīnum.

Prononciacion

França (Vòges) : escotar « matin »

França (Sesseraç) : escotar « matin » Soïssa (Lausana) : escotar « matin »

Prononciacion

[matɛ̃], /matɛ̃/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
matin	matins
[matɛ̃]

matin masculin

Traduccions

1. matin

Derivats

• matinal
• matinée