meissoniera
Aparença
Veire tanben : meissonièra |
Occitan
Etimologia
De meisson amb lo sufixe -iera.
Prononciacion
/mejsuˈnjejʁo/ (naut-limosin) (provençau)
Nom comun
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : naut-lemosin | ||
Singular | Plural | |
Masculin | meissonier | meissoniers |
[mejsuˈnjej] | [mejsuˈnjej] | |
Femenin | meissoniera | meissonieras |
[mejsuˈnjejʁo] | [mejsuˈnjejʁaː] |
meissoniera femenin (lemosin) (provençau) (vivaroaupenc)
- Persona que mestiva.
Sinonims
|
|
Variantas dialectalas
|
|
Traduccions
|