mercandar

Veire tanben : mercadar

Occitan

Etimologia

De mercand.

Prononciacion

/meɾkan'ða/, /meɾkan'ða/

Sillabas

mer|can|dar

Vèrb

mercandar

1. Demandar lo prètz de quicòm e mai sovent, discutir per obténer un prètz mai bas possible.

Sinonims

• negociar

Traduccions

anglés : bargain (en) alemand : verhandeln (de) catalan : regatejar (ca) espanhòl : regatear (es)

francés : marchander (fr) grèc : παζαρεύω (el) italian : contrattare (it) portugués : pechinchar (pt)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	mecandar
Gerondiu	mecandant
Participi passat
	singular			plural
masculin	mecandat			mecandats
femenin	mecandada			mecandadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	mecandi mecande	mecandas	mecanda	mecandam	mecandatz	mecandan
Imperfach	mecandavi	mecandavas	mecandava	mecandàvem	mecandàvetz	mecandavan
Preterit	mecandèri	mecandères	mecandèt	mecandèrem	mecandèretz	mecandèron
Futur	mecandarai	mecandaràs	mecandarà	mecandarem	mecandaretz	mecandaràn
Condicional	mecandariái	mecandariás	mecandariá	mecandariam	mecandariatz	mecandarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	mecande	mecandes	mecande	mecandem	mecandetz	mecanden
Imperfach	mecandèssi	mecandèsses	mecandès mecandèsse	mecandèssem	mecandèssetz	mecandèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	mecanda !	—	mecandem !	mecandatz !	—
Negatiu	—	mecandes pas !	—	mecandem pas !	mecandetz pas !	—
Nòtas