miugranièr

Un milgranièr

Occitan

Etimologia

Bastit a partir de miugrana amb lo sufix -ièr.

Prononciacion

/miwgɾaˈnjɛ/, /miwgɾaˈnjɛ/

Sillabas

miu | gra | nièr

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
miugranièr	miugranièrs
[miwgɾaˈnjɛ]	[miwgɾaˈnjɛs]

miugranièr masculin

1. Bot. Arbre pichon del genre Punica, que lo fruch es la milgrana.

Variantas dialectalas

• milgranièr
• meuranèr (gascon)

Traduccions

anglés: pomegranate (en) catalan: magraner (ca) masculin finlandés: granaattiomena (fi), granaattiomenapuu (fi)

francés: grenadier (fr) masculin ucraïnian:гранатове дерево (uk) neutre siriac: ܪܝܡܘܢܐ (syc) masculin (rīmūnā, rīmūno)