ofensa
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Occitan 
Etimologia
- Del latin offensa
Prononciacion
[u'fenso̞] França (Bearn) : escotar « ofensa »
Sillabas
o|fen|sa
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
ofensa | ofensas |
[u'fenso̞] | [u'fenso̞s] |
ofensa femenin
Sinonims
Traduccions
Forma de vèrb
ofensa
- Tresesa persona del singular del present de l´indicatiu de ofensar.
- Segonda persona del singular de l´imperatiu afirmatiu de ofensar.
Catalan 
Etimologia
- Del latin offensa
Prononciacion
- Oriental: [uˈfɛnsə]
- Occidental: nord-occidental [oˈfɛnsa], valencià [oˈfensa]
Sillabas
o|fen|sa
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
ofensa | ofenses |
ofensa femenin
Espanhòl 
Etimologia
- Del latin offensa
Prononciacion
Colómbia (Cartagena) : escotar « ofensa »
Prononciacion
[oˈfensa]
Sillabas
o|fen|sa
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
ofensa | ofensas |
ofensa femenin
Portugués 
Etimologia
- Del latin offensa
Prononciacion
[oˈfẽsa] , [oˈfẽsɐ]
Sillabas
o|fen|sa
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
ofensa | ofensas |
ofensa femenin
Categorias :
- occitan
- Mots en occitan eissits d’un mot en latin
- Noms comuns en occitan
- Vèrbes conjugats en occitan
- catalan
- Mots en catalan eissits d’un mot en latin
- Noms comuns en catalan
- espanhòl
- Mots en espanhòl eissits d’un mot en latin
- Noms comuns en espanhòl
- portugués
- Mots en portugués eissits d’un mot en latin
- Noms comuns en portugués