olisme

Occitan

Etimologia

Del anglés holism, creat 1926 per Jan Christiaan Smuts dins son òbra Holism and evolution.

Prononciacion

/uˈlizme/, /uˈlizme/

Sillabas

o|lis|me

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
olisme	olismes
[uˈlizme]	[uˈlizmes]

olisme masculin

1. (filosofia) Doctrina o vejaire que consistís a considerar los fenomèns individuals o particulars coma fasent partida de la totalitat en que s’inscrivon.
2. Apròchi sistemic, pensada complèxa. Servís sovent a assajat de far passar una cresença qu'es fòra de la compreneson o, segondàriament, a justificar de posicions pas gaire piejadas.

Parents

• olista
• olistic

Traduccions

alemand: Holismus (de) masculin anglés: holism (en) basc: catalan: holisme (ca) masculin

espanhòl: holismo (es) masculin francés: holisme (fr) masculin italian: olismo (it) masculin portugués: holismo (pt) masculin